Słownik etymologiczny języka polskiego/kakać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
kakać, wyraz dziecięcy, powszechny w całej Europie; »kędy papu, tam kaku«, Potocki; zdwojone, jak podobne papać itd.; łacińskie (grec. niem. itd.) caccare; wywodzą od niego nawet grec. kakos, ‘zły’.
