Słownik etymologiczny języka polskiego/barchan
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Data wydania | 1927 |
| Wydawnictwo | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
barchan, już w r. 1500, barchanik, barchanowy; z łac. barcanus, a to z arab. barrakan, barnakan; przez romańskie do niem. Barchent, czes. barchan; z niem. Barchat i rus. barchat, ‘aksamit’; inne postaci: barakan i barkan.
