Słownik etymologiczny języka polskiego/barchan
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Data wydania | 1927 |
Wydawnictwo | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
![]() | |
![]() |
barchan, już w r. 1500, barchanik, barchanowy; z łac. barcanus, a to z arab. barrakan, barnakan; przez romańskie do niem. Barchent, czes. barchan; z niem. Barchat i rus. barchat, ‘aksamit’; inne postaci: barakan i barkan.