Słownik etymologiczny języka polskiego/austerja
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
austerja, z mylnem au, w r. 1607 osteria, wircausz, karwaser, dla ‘karczmy’ (aż z trzech obcych języków! jak n. p. dla tragarza: mikstatnik, hamał, fakin), z włos. osteria; od 18. w. oberża, z franc. auberge, włosk. albergo (z niem. Herberge, ‘gospoda’); od 19. w. hotel (z franc. hôtel, z łac. hospitalis, skąd i szpital, — od hospes ‘gość’, skąd i osteria); skąd au-?. Podobnie auszpik, ‘galareta’, z franc. aspic (a to z łac. aspis, ‘wąż’, od śliskości).
