Słownik etymologiczny języka polskiego/abszlag
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
abszlag, obszlega, ‘wyłogi’, z niem. Abschlag; u Reja w Zwierzyńcu: apszlag, w Figlikach »abszlagiem by jedwabiem wszędy nastrzępiono«. Pomijamy tu inne złożenia niemieckie z ab-: abszyt, abszytować, to samo co abdankować, ‘rozpuszczać (wojsko), uwalniać’, abcug w lenungach, ‘potrącenie’, abrys, ‘zarys’, — tudzież łacińskie z ab- i abs-: absencja, absolut, abstrakcja, albo z ad-: apetyt, aplauz, aplikant.
