Słownik etymologiczny języka polskiego/-cz (partykuła)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
-cz, pierwotne cze, łac. -que, grec. te, służy potwierdzaniu we złożeniach, jak lecz (p. le); acz (p. a), to nabrało znaczenia ‘jeśli’, dziś coraz mniej używane, już Leopolita zastępuje acz biblji nieraz przez »jeśli«; psałterz florjański: »acz się nie nawrócicie«, puławski: »jedno się nie nawrócicie«; aczli, dawniej częste, dziś wcale nie używane. Por. czu.
