Sława pośmiertna

Sława pośmiertna
Wiersz
Kostas Kariotakis

Przekład: Wikiźródła (lista tłumaczy na stronie historii) (z języka greckiego).

Potrzebuje naszej śmierci natura nie mająca granic
i szukają jej kwiatów usta purpurowe.
Jeśli nadejdzie wiosna, ponownie nas zostawi,
i nawet cieniami cieni nie będziemy potem.

Śmierci naszej czeka słońca światło jaśniejące.
Zobaczymy jeszcze jak zachodzi triumfalnie,
a potem odejdziemy od kwietnych wieczorów wiosny,
w cieniste krainy wchodząc królestwa Gdzieś Dalej.

Jedynie trochę wierszy pozostać po nas może,
dziesięć wierszy zaledwie niech zostanie naszych –
- gołębi, które na oślep wypuszczają rozbitkowie,
lecz za późno jest, gdy dotrze wiadomość do świata.

Przypisek tłumacza:

Tłumaczenie jest oparte na tekście, który możesz znaleźć tutaj. Dodatkowe uwagi możesz znaleźć w dyskusji do tego tematu.

Przekład może być udostępniony na innej licencji niż tekst oryginalny.
Oryginał	Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną* (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright)*. Informacje o pochodzeniu tekstu możesz znaleźć w dyskusji tego tekstu.
Przekład	Ten tekst nie podlega pod prawa autorskie. Jest zatem własnością publiczną, ponieważ jego autor przekazał tekst do domeny publicznej.