Rozrywki Naukowe/Zwierciadła wklęsłe i wypukłe

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Gaston Tissandier
Tytuł Rozrywki Naukowe
Wydawca Jan Fiszer
Data wyd. 1910
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Jan Harabaszewski
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


ZWIERCIADŁA WKLĘSŁE I WYPUKŁE.
Srebrny imbryk do kawy.

Przechodziłem kiedyś przez galerję konserwatorjum sztuki i rzemiosł w Paryżu w godzinach, kiedy galerje są otwarte dla publiczności i kiedy bywa w nich tłumnie. W gabinecie optycznym przed zwierciadłami wklęsłemi i wypukłemi, w których przedmioty doznają różnych zniekształceń i nabierają specjalnego wyglądu, tłoczyło się takie mnóstwo odwiedzających, że trzeba było pobudzać do posuwania się naprzód, by zapobiec ciżbie.
Śmiechy radości, krzyki wybuchały wśród dzieci bez końca, kiedy spostrzegały w jednym zwierciadle obraz twarzy, wydłużonej nad miarę, w drugim znów — spłaszczonej. „Spostrzeżenia z optyki, bardzo proste, powiedziałem sobie, mają wielkie powodzenie, a niewiele osób myśli o przerobieniu ich, tymczasem wszyscy posiadają możność tego. Wystarcza przejrzeć się w czerpaku łyżki, dobrze polerowanej, tworzącym zwierciadło wklęsłe, albo w powierzchni srebrnego imbryka do kawy. Wypukła strona imbryka stanowi doskonałe zwierciadło wypukłe; przy zbliżaniu ręki widzi się, że obraz powiększa się i zniekształca jak i w pięknych przyrządach konserwatorjum sztuki i rzemiosł.

Fig. 112.

Srebrna łyżka tworzy ze strony wewnętrznej zwierciadło wklęsłe, z zewnętrznej zaś — zwierciadło wypukłe.
Nasz rysunek (fig. 112) podaje widok obrazu, wytworzonego przez rękę, zbliżoną do imbryka.


Bańki mydlane i pierścienie barwne.
Fig. 113.

Zrób bańkę mydlaną za pomocą słomki, zmaczanej w wodzie z mydłem: z początku, kiedy kula płynna posiada jeszcze niewielką średnicę, błonka, zakreślająca kontury, jest bezbarwna, przezroczysta. Cienka błonka zmniejsza coraz bardziej swą miąższość i wtedy widać, jak ukazują się z początku słabe, później coraz żywsze barwy, jedne za drugiemi i tworzą ze swej mieszaniny mnóstwo odcieni tęczowych. Mamy tutaj zjawisko, jakie fizycy nazywają pierścieniami barwnemi w cienkich blaszkach.







Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Gaston Tissandier i tłumacza: Jan Harabaszewski.