Rok w pieśni (Oppman, 1903)/Luty
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Luty |
| Pochodzenie | Poezye cykl Rok w pieśni |
| Redaktor | Franciszek Juliusz Granowski |
| Wydawca | Franciszek Juliusz Granowski |
| Data wyd. | 1903 |
| Druk | A. T. Jezierski |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Wiatr na kobzie gra od ucha,
Dmie śnieżyca,
Tańczy w polu zawierucha —
Czarownica!
W białych kłębach coś się mieni;
Włosy z czarnych stu pierścieni,
Oczy z lawy i płomieni,
Cudne lica!
Snuje wiedźma czary snuje!
Złe jej moce!
Na śmierć ciebie zacałuje!
Załaskoce!
Patrz! gdzie chusta jej powiewa
Martwe ptactwo spada z drzewa,
A w tumanach ona śpiewa
I chichoce!
Ziemia pęka, mrozem zdjęta,
Łka żałosna;
Wiedźma tańczy uśmiechnięta
Bezlitosna!
Z wilczem stadem, z wron orszakiem,
Grobowcowym płynie szlakiem
Letargicznym siejąc makiem
Ziemi krosna.
W białem — zimnem — martwem morzu
Pieśń jej rzęży,
Wściekła staja gna w przestworzu
Wichrów-węży!
Wiedźma czyha na żyjące —
Aż z błękitu spojrzy lśniące
Bóstwo dobre — złote słońce —
I zwycięży!
