Psalm 122. w nieszczęściach kraiu

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki

Uwaga! Tekst niniejszy w języku polskim został opublikowany w 1792.
Stosowane słownictwo i ortografia pochodzą z tej epoki, prosimy nie nanosić poprawek niezgodnych ze źródłem!

<<< Dane tekstu >>>
Autor Franciszek Karpiński
Tytuł Psalm 122. w nieszczęściach kraiu
Pochodzenie Pieśni nabożne
Data wyd. 1792
Druk W drukarni J.K.Mći: XX. Bazylianów
Miejsce wyd. Supraśl
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

PSALM 122.
W Nieſzczęściach Kraiu.

O Ktòry mieſzkaſz nad wſzyſtkiemi Nieby!
Pròżen troſk ludzkich i wſzelkiey potrzeby!
Do Ciebie Panie oczy moie wznoſzę,
Ciebie w mym ſmutku o ratunek proſzę.

Jak biedny ſługa w ubòſtwie pogląda,
Na Pańſką rękę i łaſki jey żąda;

Jak niewolnica ktòrey głod doymuie,
Z rąk ſwoiey Pani chleba upatruie.

Tak oczy naſze obciążone łzami,
Patrzą na Pana, a nuż ſię nad nami,
Jak Ociec dobry ulitować raczy;
A naſze błędy łaſkawie przebaczy.

Użal ſię, użal nad nami o Boże!
Bo nędza naſza ſcierpieć iuż nie może,
Nie znieſie duſza pośmiechu i wzgardy,
Co iey lud czyni ſwoim ſzczęściem hardy.




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Franciszek Karpiński.