Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji/160
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji |
| Pochodzenie | Wisła, T. 7, z. 2; T. 10, z. 4; T. 11, z. 1; T. 11, z. 4 |
| Redaktor | Michał Arct |
| Wydawca | Michał Arct |
| Data wyd. | 1895-1897 |
| Druk | Józef Jeżyński |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
160. Tworek Jasiek, lat 12, syn wyrobnika w Miechocinie. U. sz. M.
α) Zeńca, bo uón na tych, co rzną zboże, mówi „zeńca,“ „uo zeńca jidzie!“
β) Szepszasza, bo jak go ráz matka zaprowadziła na wesele i chłopy hulały ji śpiéwały: „hopsasa!”, to jak sie go matka pytała: „Co terá śpiéwają te chłopy?“ to uón gádáł: „szepszasza, szepszasza!“, bo jesce wtedy dobrze nie uumiáł gádać.
γ) Dzieci wołają na niego:
— „uOj wio! wio! kobyłecki!“, bo uón jak gnáł konie (kobyły) na paśfisko (= pastwisko), to tak wołáł na te konie.
δ) Dzieci mu przegrzyźniają:
— „Chók! chók! chą, chą, chą! psą, psą, psą!“, bo jak wypuścili ráz psy ze dwora i psy zaceny sukać, to uón gádáł do matki: „uO chók, chók! chą chą chą! psą psą psą!“, ze to psy taki robią chuk.
