Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji/143

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Karol Mátyás
Tytuł Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji
Pochodzenie Wisła, T. 7, z. 2; T. 10, z. 4; T. 11, z. 1; T. 11, z. 4
Redaktor Michał Arct
Wydawca Michał Arct
Data wyd. 1895-1897
Druk Józef Jeżyński
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


143. Szczepański Tadek, lat 13, syn wyrobnika w Miechocinie. U. sz. M.
α) Chaciárz, bo jego uojciec trzymá gazéte, co sie nazywá Chata.
β) Owoczek, bo uóny mają sád, to uón ráz posed do sadu i gádáł do uojca:

—   „Paczcze tatuszu, jakie uowocze!“ — bo uón tak szastá po pańszku.

γ) Kasyjerski, bo uón jak skond dostanie centa, to wyjdzie na szose ji bije ręka uo ręke, a centy — jak má páre centy — brzęcą mu w gászci, tak sie lubi przed ludźmy przekazować, ze to duzo má piniendzy, dlátego go nazwali Kasyjerski.
δ) Prezydent, bo uón sie takiego mondrego cyni.
ε) Siachráj, bo uón bardzo cygani dzieci.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Karol Mátyás.