Przechadzka (Hugo, 1849)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Victor Hugo
Tytuł	Przechadzka
Pochodzenie	Wybór poezyj pomniejszych Wiktora Hugo cykl Dumania
Wydawca	Hipolit Skimborowicz
Data wyd.	1849
Druk	Drukarnia Gazety Porannej
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Bruno Kiciński
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały cykl; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

X.

PRZECHADZKA.

URYWEK.

— Tu lubię dumać. —

Zarzuć zasłonę z gazy, po któréj tak mile,
Płodną twoją igiełką wsiałaś kwiatów tyle,
W chłód lip, idź do kochanka.
Otul się w tkankę ciepłą, skarb kaszmiru drogi,
W którym może ukrywał Emir sztylet srogi,
Lub zazdrośną pierś Sułtanka.

Widzisz w świetle zachodu dymiące się wioski,
Dym się wznosi i mija, — tak mijają troski,
Duma, chwała i znaczenie.
I my błyszczeli w koléj czczych marzeń igrzyska,
Jak ten dym, co od słońca gasnącego błyska,
Nim go zdmuchnie ostatnie wieczoru powienie.

W chwili, w któréj, w dalekim poziomie, dzień kona,
Jak-to miło iść z osobą,
Co dla nas tylko żyje; jak miło iść z tobą,
Gdy od trosk wolna, jednak idziesz zamyślona;
I do wonnéj nocy tchnienia,
Mięszasz wonne odetchnienia!

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Victor Hugo i tłumacza: Bruno Kiciński.