Potrawy z kartofli/Racuchy z surowych kartofli
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Potrawy z kartofli |
| Wydawca | Towarzystwo Wydawnicze „BLUSZCZ“ |
| Data wyd. | 1930 |
| Druk | Zakł. Graf. Tow. Wyd. „BLUSZCZ“ |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
RACUCHY Z SUROWYCH KARTOFLI (białoruskie „Dranie“). Trzy kilo kartofli obrać, obmyć starannie i utrzeć na tarce. Masę tę wycisnąć mocno w czystej serwecie. Woda, która wypłynie z kartofli, zawiera w sobie dużo ich najcenniejszego składnika — mączki. To też, gdy po kilkunastu minutach ta mączka na dnie osiądzie, wodę należy odlać, a mączkę zebrać z dna i napowrót dołączyć do kartofli. Wsypać w tę masę niepełną szklankę mąki pszennej, wbić trzy jaja, wlać kwaterkę śmietany.
Masę doskonale wyrobić, osolić do smaku. Kłaść po dużej łyżce tej masy na rozpalony szmalec, topioną słoninę lub zwykły, dobry olej. Rozpłaszczyć łyżką, aby racuchy były cienkie, co stanowi ich wielką zaletę. Mocno rumienić i po usmażeniu układać na metalowy półmisek, który trzymamy w piecyku, lub na dobrze wygrzanej salaterce z pokrywką. Gdy usmażymy wszystkie, podawać bardzo gorące. Do nich — jak do blinów — dobra, gęsta śmietana, śledź siekany z ugotowanem na twardo jajkiem, lub topiona, młoda słonina z chrupiącemi skwarkami.
