Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Posłaniec
[290]VIII.
POSŁANIEC.
Z Illityjskiego.
Chodź do mnie orle mój śmiały,
Nieraz Pandurów biłem dla ciebie,
Teraz jam ranny od wrogów strzały,
I ty mi usłuż w potrzebie.
Nim moja dusza uleci z świata,
I serce moje pożrą orlęta,
Nieś ładownicę pustą do brata —
Niechaj o zemście pamięta.
Dwanaście strzałów w niéj miałem,
Lecz oni w trzynastu jadą,
Ja Botzai nie widziałem,
Botzai zabił mnie zdradą; —
Zanieś tę chustkę we wzory szytą,
Lubéj, któréj nie zobaczę,
Ach! gdy się dowie, że mnie zabito,
Przynajmniéj po mnie zapłacze,
A orzeł leciał, niósł ładownicę,
Do brata w rodzinne ściany,
[291]
Brat Jerzy w ręku trzymał sklenicę,
Brat Jerzy leżał pijany!
A orzeł leciał z chustką do lubéj,
Leciał aż do niéj mil wiele,
I trafił właśnie, trafił na śluby,
Na jéj z Botzaim wesele.
|
