Podróż Dzidzi

	>>> Dane tekstu >>>
Autor	anonimowy
Tytuł	Podróż Dzidzi
Wydawca	Wydawnictwo „Lekcje Wzorowe”
Data wyd.	1934
Druk	Druk. B-ci Drapczyńskich
Miejsce wyd.	[Warszawa]
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

[3]

II.7

CZYTANKI DLA NAJMŁODSZYCH

PODRÓŻ DZIDZI

Nakładem

Wydawnictwa „Lekcje Wzorowe”

1934

[4] — Kosiu, kosiu w łapci.
Pojadę do babci.
Tak przyśpiewuje sobie Dzidzia i szykuje się do drogi.
Ale jak się szykuje?
Dzidzia jest w kuchni. Pod ścianą stoją kubły i wielkie garnki z wodą na pranie.
Dzidzia z trudem wylewa wodę na podłogę. Zmęczyła się, ale pracuje pilnie.
Wody w kuchni jest coraz więcej i więcej. Już cała podłoga zalana. Chodzi się jak po kałuży.
— No, chyba już starczy teraz — powiedziała wreszcie Dzidzia.

A wody w kubłach już nic nie było.
— Teraz mogę jechać!
Małą drewnianą skrzyneczkę postawiła w wodzie i usiadła w niej niby w łódce.
Miotła i szczotka zastąpiły jej wiosła.
Dzidzia jest bardzo szczęśliwa, bo niedługo zobaczy babcię.
A Dzidzia bardzo babcię kocha.
Więc śpiewa z radością.
— Kosiu, kosiu w łapci.
Już jadę do babci.
Wtem otwierają się drzwi. Do kuchni wchodzi mamusia i przerażona staje w progu.
[6] — Dzidziu, co się tu dzieje? Co ty robisz?
— Jadę do babci. Dowidzenia ci, mamusiu!
— Jak to? Co to ma znaczyć?
No— No, przecie sama mówiłaś, że do babci trzeba jechać przez wodę.

DRUK. B-ci DRAPCZYŃSKICH

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: anonimowy.