Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Pieśń poświęcenia
[228]
PIEŚŃ POŚWIĘCENIA.
Na bolesne doświadczenie
Bozką wolą przeznaczeni,
Na świat cały rozproszeni,
Uzbrójcie się w poświęcenie.
Choć kto leje łez strumienie,
Ciało swe worem odziewa,
Choć na modlitwie omdlewa,
Próżne jego poświęcenie.
Ten co posiadł wielkie mienie,
Złoto Polsce przyniósł w darze,
Złotem okrył Jej ołtarze,
Nie zawsze miał poświęcenie.
[229]
Kto wycierpiał głód, pragnienie,
W boju srogim pierś nadstawił,
Miecz swój we krwi wrogów spławił,
Nie zawsze miał poświęcenie.
Kto mimo ojca strapienie,
Mimo łzy siostry i matki,
Porzucił żonę i dziatki,
Nie zawsze miał poświęcenie.
Lecz kto czyste ma sumienie,
I dla braci swych swobody,
Leci na śmierć jak na gody,
Zawsze spełnia poświęcenie.
Kto przez trudy i cierpienie
Budzi do życia Narody,
Chrzci krwią własną zamiast wody,
Zawsze spełnia poświęcenie.
Kto w swem życiu każde tchnienie,
Idąc w ślady Chrystusowe,
Zwraca na dobro ludowe,
Zawsze spełnia poświęcenie.
Michał Chodźko.
|