Uwaga! Tekst niniejszy w języku polskim został opublikowany w 1792. Stosowane słownictwo i ortografia pochodzą z tej epoki, prosimy nie nanosić poprawek niezgodnych ze źródłem!
Veni Creator z łacińſkiego, i natęż nòtę iak w Łaciń:
Duchu Boży mieſzkay z nami;
Nawiedź myśli obłądzone,
Bogacąc Nieba łaſkami,
Serca od Ciebie ſtworzone.
Pocieſzycielu prawdziwy!
Darże Boga naywyżſzego!
Ty miłość, ogień, zdròy żywy,
Ty Oley Swiatła duſznego.
Ty darami ſiedmioraki,
Ty moc Oycowskiey prawice,
Ty ruſzaſz ięzyk wſzelaki,
Spełniaſz Nieba obietnice.
Oświecay zmyſłow ciemności,
Wley miłość twoim natchnieniem,
Ciała naſzego krewkości
Podpieray Boſkim ramieniem.
Bròń nas od nieprzyiaciela,
Byśmy zewſząd pokoy mieli;
Y przy tobie wſrzòd weſela
Przygod wſzelkiich unikneli.
Niech nas przez cię Ociec ſłucha,
Niech Syna Jego poznamy,
J od nich Obydwòch Ducha
Niech Cię Wiarą ogłaſzamy.
Chwała bądź Oycu Kròlowi,
Synowi oddaymy chwałę!
Chwała Swiętemu Duchowi
Teraz, i przez wieki całe.