Ostatnia modlitwa

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Giuseppe Giusti
Tytuł Ostatnia modlitwa
Pochodzenie Antologia poetów obcych
Wydawca H. Altenberg
Data wyd. 1882
Druk F. A. Brockhaus
Miejsce wyd. Lwów
Tłumacz Aleksander Kraushar
Źródło Skany na Commons
Inne Cała antologia
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
OSTATNIA MODLITWA.
(Z GIUSTI’EGO)
1809 † 1850.

Duch mój obłąkał się cały
Niewiarą, męką, zwątpieniem...
O Boże! wiary promieniem
Uzdrów i oświeć go!

Ulżyj mu nieco ciężaru,
Co go przygniata do ziemi...
O Panie! dłońmi drzącemi,
I rzewną błagam Cię łzą...

Wszak wiesz, że smutne me życie
Topnieje w bezdni cierpienia,
Jak wosk około płomienia,
Jak biały na słońcu śnieg...

Tęskni ma istność ku Tobie...
Niech dłoń Twa więzy te skruszy,
Co opętanéj méj duszy —
Do nieba tamują bieg!

Alexander Kraushar.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Giuseppe Giusti i tłumacza: Aleksander Kraushar.