Ostatni blask zachodu padł...
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Ostatni blask zachodu padł... |
| Pochodzenie | Z obcego Parnasu |
| Wydawca | Księgarnia A. Gruszeckiego |
| Data wyd. | 1886 |
| Druk | Bracia Jeżyńscy |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tłumacz | Stanisław Budziński |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cała antologia |
| Indeks stron | |
∗
∗ ∗ |
Ostatni blask zachodu padł
Na morskich wód przestrzenie;
Jam przy rybackiéj chacie siadł
I tonął z nią w milczenie.
Wtem mgła się wznosi, woda wre,
Nad morzem wzlata mewa;
Twe oko, co miłością tchnie,
Gorące łzy wylewa;
Spłynęły strugą na dłoń twą,
Ja padłem na kolana,
I ja upiłem się tą łzą
Z twéj dłoni ukochana.
Od chwili téj me ciało mrze,
Tęsknota duszę mą chwyta:
Bo strugą łez zatruła mnie
Złowroga ta kobiéta.
