Oj, matulu

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Władysław Orkan
Tytuł	Oj, matulu
Pochodzenie	Poezje Zebrane tom II
Redaktor	Stanisław Pigoń
Wydawca	Wydawnictwo Literackie
Data wyd.	1968
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

OJ, MATULU

Oj, matulu, czemuś ty mnie
Nauczała kochać — czemu...
Dziś on nocą — dzionkiem przy mnie,
Myśl się sama rwie ku niemu...

Oj, matulu... daj mi zioła,        5
Ja wypiję — może zasnę...
We śnie nawet — on mnie woła.
Śnię i kocham... śnię i gasnę.

Oj, matulu!... Boże! Boże!
Jutro dobre będą wieści.        10
W lewym uchu dzwoni!... może
On przyleci i popieści...

On przyleci i zapowie,
Że niedługo do kościoła
Pójdziem... Matuś! może — kto wie —        15
Zapowiedzi ksiądz wywoła...

Oj, matulu!... coś mi smutno,
Mnie się życie nie uzłoci —
Gdy po ślubie skrzypce utną,
Toć się duszkę ozochoci!...        20

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Orkan.