Odprawa (Katullus, 1898)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Katullus
Tytuł Odprawa
Pochodzenie Poezye Katulla
Wydawca Jan Czubek
Data wyd. 1898
Druk W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Jan Czubek
Ilustrator Włodzimierz Tetmajer
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
XI.
ODPRAWA[1].

Aureli z Furym, coście pójść gotowi
Za mną, gdzie siedzą Indowie kresowi,
Gdzie fala tłukąc o strome skaliska
Wre, szumi, pryska;

Gdzie Hirkan siedzi, Arab zniewieściały,
Gdzie Saki błędne, gdzie Part zbrojny w strzały,
Lub gdzie się wlewa Nil siedmiu ujściami
I fale plami;

Lub czybym poszedł za alpejskie wały
Szukać pomników Cezarowej chwały,
Nad Ren gallicki lub w kraj tajemniczy
Brytańskiej dziczy;

Coście gotowi wszelkie dzielić losy,
Jakieby na mnie zesłały niebiosy;
Mojej »kochance« zanieście te wieści
Niemiłej treści:


Niech sobie żyje z gachami szczęśliwa,
Setka ich naraz w domu u niej bywa;
Każdemu sprzyja, choć w sercu nie lubi,
I chytrze gubi.

Mnie niech da pokój: czar prysnął, jam wolny;
Zdeptana miłość zwiędła jak kwiat polny
Na skraju łąki, gdy pług mimochodem
Zarwie go spodem.








  1. Ponieważ o wymienionych tu pośrednikach Lesbii Katull zawsze się tylko drwiąco i szydersko wyraża, przeto i w tym wierszu nieinaczej się do nich odzywa; myśl: »Natręty, cobyście poszli za mną nawet na krańce świata, powiedzcie natrętnej kobiecie« i t. d.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Katullus i tłumacza: Jan Czubek.