Oda XVI. Do Przyjaciół
| ←Oda XV. Do Kwinta Arysta | Oda XVI. Do Przyjaciół Poezye ks. Macieja Kazimierza Sarbiewskiego Księga trzecia Maciej Kazimierz Sarbiewski |
Oda I. Do Stanisława Łubieńskiego, Biskupa Płockiego→ | |
| Przekład: Ludwik Kondratowicz. |
Do Przyjaciół.
| Vixi canoris nuper idoneus Vates Camoenis... |
Byłem i ja wieszcz natchniony,
Lecz nie śpiewać mi dłużej:
Obumarły moje strony,
Już mi bardon nie służy.
Już na ścianie się kołysze
Moja harfa leniwa...
O kochani towarzysze!
Niech kto struny pozrywa!
Bóstwo piesień, co w przezroczu
Latasz nad gwiazd gromady!
Oddal, oddal z moich oczu
Gorzką mądrość Pallady!
