Przejdź do zawartości

O rymotworstwie i rymotworcach/Część VIII/Barklajusz

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ignacy Krasicki
Tytuł O rymotworstwie i rymotworcach
Pochodzenie Dzieła Krasickiego dziesięć tomów w jednym
Wydawca U Barbezata
Data wyd. 1830
Miejsce wyd. Paryż
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Okładka lub karta tytułowa
Indeks stron


§ III.
BARKLAJUSZ.

Jan Barklaj, albo Barklajusz rodem był ze Szkocyi, skąd ojciec jego Gwilhelm wyszedł, i w Lotaryngji osiadł. Powróciwszy do ojczyzny, gdy dzieło satyryczne Euphormion Jakubowi królowi przypisał, pozyskał znamienite u niego względy. Jakoż skutek ich umieścił go na rozmaitych urzędach. Mimo jednak tak znaczne i pożytki i dostojności, które posiadał, nie mógł się osiedzieć w Anglji, powołany do Rzymu; a korzystając z dobroczynności Urbana VIII i Grzegorza XV, papieżów, resztę tam wieku strawił; umarł w roku 1621, mając lat trzydzieści dziewięć. Najznaczniejsze dzieło jego Argenidę, przełożył wierszem polskim Wacław Potocki. Xięga jego Icon Animorum, że uwłaczała narodowi polskiemu, powziął obronę narodu Łukasz Opaliński marszałek nadworny koronny, i nie wyrażając nazwiska podał do druku obronę Polski przeciw Barklajuszowi pod następującym tytułem : Polonia defensa contra Joan. Barclaium, Dantisci 1648.



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Ignacy Krasicki.