Nimfa (Różycki, 1911)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Zygmunt Różycki
Tytuł Nimfa
Pochodzenie Wybór poezyi
cykl Koralowa czasza
Wydawca Towarzystwo Akcyjne S. Orgelbranda Synów
Data wyd. 1911
Druk Towarzystwo Akcyjne S. Orgelbranda Synów
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
NIMFA.

Kwiecisty parów. Słońce bursztyn złoty sączy
Na krwawe leśne głogi i na krzewy malin,
Prześlizguje się drżącą falą pośród pnączy
Soczystych, ciemnych jerzyn i wysmukłych kalin.

Cicho tutaj — niekiedy tylko jeleń rączy
Przemknie szybko po ziołach i mchów rdzawej fali,
Lub sarna się wychyli z za kwietnej opończy
I echo się zabłąka gdzieś z leśnych oddali.

Cicho tutaj i jasno — pod kwietną zasłoną
Leży nimfa i pręży w słońcu młode ciało,
Spozierając omdlałe w gąszcz nieprzeniknioną — —

Wtem krzewy się ruszyły, — wokół coś zadrgało:
Owity w złoty rumian i maków szkarłaty,
Z poza drzewa się patrzył na nią faun brodaty.







Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Zygmunt Różycki.