Niewidomy chłopczyk (1867)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Niewidomy chłopczyk |
| Pochodzenie | Podarek dla grzecznych dzieci |
| Wydawca | K. Arenstein Księgarz |
| Data wyd. | 1867 |
| Druk | Drukarnia Spółki C.D.N. |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały zbiór |
| Indeks stron | |
(z niemieckiego).
Matko powiedz, ukochana!
Jak się wiosną łąka kwieci?
Jak to zorza płonie z rana?
Boże słonko ludziom świeci?
Próżno wznosząc wciąż powieki,
Patrzę, patrzę nadaremnie;
Nie ma światła! Ach! na wieki
W koło zawsze takie ciemnie!
Jakże chciałbym gwiazdki małe,
Na błękitnem widzieć niebie!
I te kwiatki żółte... białe...
A nad wszystko ujrzeć ciebie!
Pieśń twa do snu mię kołysze,
Jak słowika śpiew tak samo,
A zbudzony znówu słyszę.
Gdy się módlisz za mnie Mamo!
Wszak i drobny owad przecie,
Widzi drzewa, łąki, kwiatki,
A ja biedne, biedne dziecię,
Ja nie widzę drogiej Matki!
Dobry Boże! co łask tyle
Siejesz szczodrą dłonią Swoją!
Daj mi w życiu choć na chwilę,
Daj, oglądać Matkę moją!
