Nie złoto i nie kość słoniowa

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Horacy
Tytuł	Nie złoto i nie kość słoniowa...
Pochodzenie	Dzieła Cyprjana Norwida
Redaktor	Tadeusz Pini
Data wydania	1934
Wydawnictwo	Spółka Wydawnicza „Parnas Polski”
Drukarz	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Cyprian Kamil Norwid
Źródło	skany na Commons
Inne	Cały tekst;
	Indeks stron

NIE ZŁOTO I NIE KOŚĆ SŁONIOWA...^[1]

I.

Nie złoto i nie kość słoniowa
Połyskują w zaciszy mojéj;
Ni pachnąca belka cedrowa
Na kolumnach z bazaltu stoi.

II.

Ni natrętnym komu dziedzicem
Stałem się, jako człek szczęśliwszy;
Ni posługiwam się szlachcicem,
W klienta go pierw zamieniwszy.

III.

Wiarę tylko lub skrę natchnienia
Od niebios wprost ubogi biera —
Bez łaski, możnych utrudzenia
Zaściankowa starczy mu sfera.

IV.

O! człowiecze, dzień po dniu idzie
I księżyc się z księżycem zmienia,
Gdy ty w grobowej piramidzie
Marmur czerpiesz na twe przedsienia!

V.

Baji morskiej przelękłe fale
Cofnęły się przed twemi plany;
Byś miał kędy zabijać pale,
Sąsiad z progów bywa wygnany...

VI.

Po ostatni raz mąż i żona,
Na ojczyste pojrzawszy łany,
Załamują drżące ramiona,
Penaty swe tuląc w łachmany.

VII.

Gdzież nareszcie właściwszy z gmachów
Zamieszkacie nienasyceni?
Ziemi czeluść nie ma dwóch dachów:
Nędzarz, czy król nie ujdą cieni.

VIII.

Nie złoto cłem na Styxie wcale
Ni bystra Prometejów wiedza:
Charon czeka na was, Tantale!
Cierpiących zaś Charon uprzedza.

Przypisy

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Horacy i tłumacza: Cyprian Kamil Norwid.