Nazwy ulic w Poznaniu/Ul. Strusia
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Nazwy ulic w Poznaniu |
Podtytuł | z planem Wielkiego Poznania |
Wydawca | Magistrat stołecznego miasta Poznania |
Data wyd. | 1926 |
Miejsce wyd. | Poznań |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Uwagi | Informacje zawarte na tej stronie dotyczą stanu do 1926 roku. Współcześnie jednostka terenowa o nazwie „Ul. Strusia“ może mieć inną nazwę, inny przebieg, znajdować się w innej lokalizacji, lub jest zlikwidowana.
|
Indeks stron |
259. Ul. Strusia. (Św. Łazarz, wschód. Od ul. Głogowskiej do ul. Granicznej, z projektowanem przedłużeniem do ul. Calliera). Przejęta w r. 1900 z gminą Św. Łazarską. Nosiła za czasów niemieckich nazwę „ul. Parkowa“ (Parkstr.). Od 5. 1. 1920 zwie się „ul. Strusia“.
- *) Józef Struś, najznakomitszy lekarz polski 16. wieku, urodził się w r. 1510 w Poznaniu, kształcił się w akademji Lubrańskich w Poznaniu, potem w Krakowie i Padwie, gdzie w młodym wieku został mianowany profesorem uniwersytetu. W r. 1545 wraca do Polski i osiada w Poznaniu jako lekarz nadworny Andrzeja Górki, generała ziem wielkopolskich. Jako olbrzymiej sławy lekarz wzywany często na dwory królewskie (turecki, węgierski i i.), jest lekarzem nadwornym króla Zygmunta Augusta. Żonaty był z mieszczankami poznańskiemi: naprzód z Polikseną Ungrówną, a po jej śmierci z Katarzyną Sztorchówną. Zmarł w Poznaniu na dżumę w r. 1568. Znany także jako świetny pisarz w dziedzinie medycyny.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Zygmunt Zaleski.