Narcyz (Norwid)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Cyprian Kamil Norwid
Tytuł	Narcyz
Pochodzenie	Dzieła Cyprjana Norwida
Redaktor	Tadeusz Pini
Wydawca	Spółka Wydawnicza „Parnas Polski”
Data wyd.	1934
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	Cały tekst; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

NARCYZ^[1].

Narcyz, w siebie patrząc przyjemnie:
«Zważ», wyzywał, «obcy człowiecze:
Cóż nad Grecję. — Bo cóż nade mnie?»
Alić echo jemu odrzecze:

«Te zwierciadła wód, to jezioro
I szafirowych głębie stoków,
Niekoniecznie z Grecji się biorą,
Lecz ze światła, chmur i obłoków.

Twoja postać, zważ, ile drżąca,
Lubo pozierasz w wody czyste.
Zwierciadlaność pochodzi z słońca
I jedynie dno ma — ojczyste».

↑ Według podania greckiego Narcyz (Narkissos), piękny młodzieniec, zato, że wzgardził miłością nimfy Echo i tem spowodował jej zupełny zanik, tak, że głos tylko po niej pozostał — zobaczywszy się w zwierciadle źródła, na zrządzenie bogini zemsty, Nemezis, zakochał się w sobie do szaleństwa i wreszcie życia się pozbawił.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Cyprian Kamil Norwid.

[1] Według podania greckiego Narcyz (Narkissos), piękny młodzieniec, zato, że wzgardził miłością nimfy Echo i tem spowodował jej zupełny zanik, tak, że głos tylko po niej pozostał — zobaczywszy się w zwierciadle źródła, na zrządzenie bogini zemsty, Nemezis, zakochał się w sobie do szaleństwa i wreszcie życia się pozbawił.

[1]