Nalewki i likiery/Wódka rosyjska „staromoskiewska“
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Nalewki i likiery |
| Wydawca | Towarzystwo Wydawnicze „BLUSZCZ“ |
| Data wyd. | 1928 |
| Druk | Zakł. Graf. Tow. Wyd. „BLUSZCZ“ |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
22. Wódka rosyjska „Staromoskiewska“. Trzy deka imbiru, trzy deka korzenia „kałganu“, trzy deka szałwji, trzy deka mięty pieprzowej (angielskiej), trzy deka anyżu — zalać to wszystko litrem spirytusu i postawić w cieple na dni osiemnaście. Po upływie tego czasu płyn zlać, na korzenie nalać półtora litra przegotowanej wody i znów trzymać w cieple dni osiemnaście. Scedzić, oba płyny połączyć i zbutelkować. Kto lubi wódkę mocniejszą, może użyć tylko litr i ćwierć wody do powtórnego zalania korzeni. Wódka ta, jak i Jerofieicz, ma właściwości, wzmacniające żołądek.
