[176]MAZUREK.
Pogardziwszy nową modą,
Ojców idźmy torem,
Pogardzajmy czczą urodą,
A cnót bądźmy wzorem.
A takie plemię,
Gdy zamieszka ziemię,
Polska kwitnąć będzie,
W pierwszych królestw rzędzie.
Szczerość w sercu, szczerość w mowie,
Mówił to, co wiedział,
Tacy to byli przodkowie,
Jak tam ktoś powiedział.
A takie plemię, itd.
[177]
Gdy kto obcy w dom zawitał,
Biedny lecz cnotliwy,
Dobrze każdy tam przywitał,
Człeka człek poczciwy.
A takie plemię, itd.
Tam nie było wykwintności,
Przepysznego grodu;
Rzekł gospodarz «Szczęść Waszmości»
Dał szklenicę miodu.
A takie plemię, itd.
Ale kiedy nie potrzebny,
Gość w ich kraj zawitał,
Polak dzielny, nie pochlebny,
Wygnał, ani pytał.
A takie plemię, itd.
Znały polskiej ręki siłę
Pograniczne ludy,
Im wolności miłe imię
Dla niej słodkie trudy.
A takie plemię, itd.
Równie mężom i kobiety
Znały co ojczyzna;
[178]
Męztwo, cnota, to zalety,
Wdziękiem u nich blizna.
A takie plemię, itd.
Dawniej dzielne nasze matki
Polskie rozmawiały:
Kochać naród, swoje dziatki,
Kochać nauczały.
A takie plemię, itd.
Gdy na wojnę szły synalki,
Matki nie szlochały,
Dając tarcze rzekły: z walki
Na niej, albo cały.
A takie plemię, itd.
Niech się teraz Lech odrodzi,
Dawne wrócą cnoty;
Niechaj dziadów torem chodzi
Niech zna co obroty.
A takie plemię, itd.
