Jak tu straszno! — Tu nas dręczą — Pełno łez i skarg!
Pod żelazną kark obręczą
Purpurową zaszedł tęczą, Niegdyś wolny kark.
A tam ziemia obiecana,
Bez tyrana i bez pana,
Pod zarządem bożym,
Czeka nas za morzem Krwi!
Za czerwonem morzem!
Jak tu straszno! — Nagi, bosy, Gromadzi się lud —
W polach świecą białe stosy
Naszych kości. — Dzikie głosy Krzyczą zewsząd: głód!
A tam ziemia obiecana
Z burzanami po kolana
Z chlebem, solą, zbożem,
Czeka nas za morzem Krwi!
Za czerwonem morzem!
Tu chce zniszczyć ród człowieczy Faraonów moc;
A aniołów, ani mieczy
Bóg nie zsyła ku odsieczy, Choć prosim dzień-noc!
Więc gdy stary Bóg nie słucha,
Pomódlmy się do obucha,
Uściśnijmy noże,
I dalej za morze Krwi!
Za czerwone morze!
