Przejdź do zawartości

Manas

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Kama-Rupa Manas • Poezye cz. 1 • Sonety wedyckie • Antoni Lange Buddhi
Kama-Rupa Manas
Poezye cz. 1
Sonety wedyckie
Antoni Lange
Buddhi

V. MANAS.
(Duch ludzki).

     

Owo z tych pieśni, co głuszą lamenty,
Wróżąc, że znikną mięsożerne twory;
Z męk, w których wiarą w przyszłe świty chory,
Ginie męczennik na krzyżu rozpięty:

Nieurodzonych wieków dech, (zaklęty
W miłością lężne, błędne meteory),
Mędrzec w swej duszy wchłania czujne pory
I słyszy jeźdźców przyszłości tententy.

Gdy wszechnaturę ludzki duch odgadnie
I nieujętą mocą jej owładnie,
Wówczas żelazne prawa jej okiełza:

Krew rzezi bratnich — żar słońca osuszy,
I w samolubnej dotąd ludzkiej duszy
Miłość drgnie żywa, a nie krew i nie łza.




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Antoni Lange.