Madonno moja

Madonno moja Arja do muzyki.[1] • Władysław Tarnowski

Madonno moja Arja do muzyki.[1] Władysław Tarnowski

[Opublikowane w piśmie „Ruch Literacki” (wydawanym we Lwowie), w nr 27 (z 1 lipca 1876), na str. 21.]

Madonno moja! tobie ja śpiewałem
Dzieckiem, gdy wcześnie sierotą zostałem,
Patrząc na pierwsze gwiazdy i na kwiaty,
Gdy duch otwierał wzrok na ducha światy…
Madonno moja! tobie ja śpiewałem
W młodzieńczych chwilach szczęściem i cierpieniem,
Na marzeń skrzydłach ku tobie leciałem,
O czysta!... tęsknot moich zachwyceniem!
Nocami świateł – i ciemności dniami,
Z słowików stadem i skowronków chórem,
Z dzwonem wieczornym – i burzy głosami,
I z wszystkich braci mych cierpiących wtórem –
I ludzkość zdała mi się harfą wielką,
Na niej boleści wszystkie z łonów zdroja,
Czułem!... tyś Polski jest pocieszycielką,
Więc tobie śpiewam – o Madonno moja!

Ernest B[uława]…

(Lwów. 1875, na kopcu Unji.)

1. *) Z osobnej całości

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Tarnowski.