Mały katechizm doktora Marcina Lutra/Część czwarta
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Mały katechizm doktora Marcina Lutra |
| Wydawca | Kasa Wdów i Sierot po Pastorach |
| Data powstania | 1529 |
| Data wyd. | 1899 |
| Druk | A. Gins |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tłumacz | Gustaw Manitius, Juliusz Bursche, Wilhelm Piotr Angerstein, Rudolf Gustaw Gundlach, Aleksander Schoeneich |
| Tytuł orygin. | Der Kleine Katechismus |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tekst |
| Uwagi | Przekład Komisyi Synodalnej |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Galeria grafik w Wikimedia Commons
| |
Słowo Pana naszego Jezusa Chrystusa, zapisane w ostatnim rozdziale Mateusza: Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcąc je w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Sprawia odpuszczenie grzechów, wybawia od śmierci i dyjabła i daje zbawienie wieczne wszystkim, którzy wierzą w to, co mówią słowa i obietnice Boże.
Słowo Pana naszego Jezusa Chrystusa, zapisane w ostatnim rozdziale Marka: Kto uwierzy i ochrzci się, zbawiony będzie, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony.
Woda wprawdzie tego nie czyni, ale Słowo Boże, które jest z wodą i przy wodzie, tudzież wiara, ufająca temu Słowu Bożemu połączonemu z wodą; gdyż bez Słowa Bożego woda jest samą tylko wodą a nie chrztem, lecz połączona ze Słowem Bożem, jest chrztem, to jest wodą życia pełną łaski i kąpielą narodzenia się na nowo w Duchu Świętym, jak Paweł święty mówi w liście do Tytusa, w rozdziale trzecim: Bóg zbawił nas przez omycie odrodzenia i odnowienia Ducha Świętego, którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego, abyśmy usprawiedliwieni będąc łaską Jego, stali się dziedzicami według nadziei żywota wiecznego. Wiernać to mowa.
Znaczy, iż stary Adam w nas przez codzienny żal i pokutę ma być utopiony i umrzeć ze wszystkiemi grzechami i złemi pożądliwościami, a natomiast ma codziennie wynijść i powstawać nowy człowiek, któryby w sprawiedliwości i czystości żył wiecznie przed Bogiem.
Paweł święty do Rzymian w rozdziale szóstym powiada: Pogrzebieniśmy z Chrystusem przez chrzest w śmierć, abyśmy, jak Chrystus wzbudzony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my w nowości życia chodzili.
