M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Ziemia

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Z – wykaz haseł
Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Ziemia, ogromna bryła, zbliżona do kuli, spłaszczonej w dwuch miejscach, naprzeciw siebie leżących, obracająca ś. około siebie, krążąca jako planeta około słońca i oświetlana przez to słońce, otoczona powietrzem, zamieszkała przez ludzi, zwierzęta i rośliny (fig.); część powierzchni tej kuli, nie pokryta wodą, ląd stały, kontynent, w przeciwstawieniu do oceanu, do morza; taż planeta w przeciwstawieniu do nieba, do sfery niebieskiej; taż planeta, jako doczesne mieszkanie ludzi, w przeciwstawieniu do życia pozagrobowego, doczesność, ziemskość: na z-i = w życiu doczesnym; to, co mamy pod nogami, gleba, dno, podłoga: siąść, upaść, runąć, skoczyć na z-ę = na miejsce na ziemi, na podłogę; w z-i, pod z-mią = w głębi ziemi; gryźć z-ę a. świętą z-ę = umrzeć, nie żyć; kraj ojczysty, ojczyzna: z-a rodzinna, ojczysta; część powierzchni ziemi, zamieszkana przez jaki naród, kraj, państwo: z. polska, niemiecka; z. święta, z. obiecana = Palestyna; część kraju, prowincja: z. kujawska, pruska i t. p.; administracyjny podział województwa w dawnej Polsce; uprawiona powierzchnia ziemi, rola, gleba; powierzchnia ziemi, rodząca różne rośliny; większy lub mniejszy obszar powierzchni ziemi, należący do jednego właściciela i przez niego uprawiany; różnego rodzaju tlenki metalów, pokrywające powierzchnię kuli ziemskiej i powstające z wietrzenia skał: z. lekka, ciężka, tłusta, chuda, gliniasta, piaszczysta, wapienna, torfowa, darniowa, wrzosowa, ogrodowa, inspektowa, alkaliczna, nie alkaliczna i t. p.; podobne, jak niebo do z-i = wcale niepodobne; nie wart, że go święta z. nosi = nie godzien tego, żeby żyć; trzymać ś. z-i = nie wyzbywać ś. gruntu, roli; zapaść ś. pod z-ę, zginąć z powierzchni z-i = zniknąć bez śladu.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.