M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Zataczać

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Z – wykaz haseł
Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Zataczać, dok. Zatoczyć; tocząc, zapychać, tocząc posunąć; zaprowadzać co na pewne miejsce; tocząc zakręcać; tocząc coś na warsztacie tokarskim, wyrabiać na okrągło, odtaczać; tocząc na toczydle zagładzać: z. szczerbę w nożu; wyostrzać na toczydle, wecować; z. konia = przykrócać mu cugli, aby głowę dobrze trzymał; koń kark z-a = załamuje, zagina; z. koło, krąg = robić, rysować, kreślić koło, obchodzić wokoło; z. obóz = rozkładać, zakładać, roztasowywać; z. taniec = zaczynać tańczyć; z. beczkę piwa, wina = podsuwać ją, tocząc, zaczynać z niej ściągać, toczyć napój; z. wzrokiem = spoglądać wokoło; z. koniem = robić nim koło; z. ś., być zataczanym; tocząc ś., chwiejąc ś., dochodzić aż do pewnego miejsca; iść, tocząc ś., chwiejąc ś. na nogach to w jedną, to w drugą stronę, jak pijany a. chory.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.