Kula, nm., w matem., bryła, ograniczona powierzchnią zamkniętą, której wszystkie punkty są równo oddalone od punktu wewnętrznego, zwanego środkiem; przedmiot podobny do kuli, gałka, bania; w astron., k. ziemska = ziemia, glob; k. niebieska = sfera niebieska, pozorne sklepienie niebios; pocisk żelazny a. ołowiany do miotania z broni ręcznej albo działa; kij z poprzeczką księżycowatą u góry, jako podpora dla kulawych (fig.); podstawka drewniana pod kolano, zastępująca miejsce odjętej lub bezwładnej nogi (chodzić o k-i, o k-ach); przednia część siodła, wygięta u góry; kołek do zatykania koła u wozu, kłonica; kabłąk u jarzma, obejmujący szyję wołu; socha.
Strona w Wikisłowniku
