M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Koło

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne K – wykaz haseł
K – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Koło, okrąg, figura płaska, ograniczona linją zamkniętą, której wszystkie punkty są równo oddalone od punktu środkowego, linja, zamykająca taką figurę (f.), obwód; okrąg drewniany, żelazny ze szprychami, umocowany na końcu osi wozu, na którym wóz ś. toczy (f.); powierzchnia widoma wielkich planet; k-a zębate, zaczepiające ś. o siebie i za pomocą zębów obracające jedno drugie (fig.); okrąg uformowany przez tańczących; zwrot; krąg, tarcza; k. z łopatkami, obracane przez spadek wody, a nadające ruch wałowi w młynie (fig.); deska w kształcie kręgu do ciskania na igrzyskach, dysk; — bicykl, rower, welocyped; k. ratunkowe = krąg gumowy a. z korka obciągniętego skórą, w którym można utrzymać się na wodzie (fig.); k. loteryjne, skrzynka okrągła na bilety loteryjne, obracano korbą przy ciągnieniu; rodzaj tortur (łamać k-em); piąte k. u wozu = osoba niepotrzebna, przeszkadzająca; k. biegunowe = na mapach, globusach: koła poprowadzone blizko biegunów (północnego i południowego); k. świetlne czyli halo, kręgi światła białego, zdarzające się niekiedy dokoła słońca i księżyca; k. godzinne — p. Południk; przen., sfera, zakres, granica, obręb; grono osób zebrane w jednym celu, korporacja; k., przyim., około, dokoła, wkoło, blizko, obok, naokoło, przy, podle, wedle, blizko, mniej więcej (k. stu, k. południa); chodzić k. czego = starać ś., zajmować ś. czym, pilnować czego.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.