M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Klamra

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	K – wykaz haseł K – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[544]

 Klamra, nm., żelazo, zagięte hakowato w obu końcach, do spajania drzewa a. ścian, ankra, belka spajająca wiązanie, zwora; antaba; sprzączka; zapinka, agrafa (fig.); nawias kanciasty [ ] (zdr. Klamerka).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.