M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Drzeć

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne D – wykaz haseł
D – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Drzeć (drę, darł), rwać wzdłuż, rozdzierać, rozrywać, szarpać, szczepać, rozszczepiać; d. pierze = skubać; d. kogo za uszy = targać, szarpać; d. korę, łyko = łupić, odzierać, obłuskiwać, zdzierać; przen., d. kogo, z kogo = zdzierać, ciągnąć z kogo. obdzierać, łupić, wyzyskiwać, żyłować, nakładać wysokie ceny; d. kogo = być siedliskiem darcia, t. j. gośćca, reumatyzmu (ręka mię d-e, d-e mię w ramieniu); sprawiać nieprzyjemne wrażenie, razić, drapać (krzyk d-e uszy, ten grzebień d-e); d. dokąd = biec szybko, pędzić, umykać, zmykać, czmychać; d. z kim koty = być z nim udry na udry. mieć zatarg, kłócić ś.; d. ś. = d. jeden drugiego (drą ś. za łby); rozłazić ś., rozrywać ś., rwać ś., pękać; zużywać ś., psuć ś., niszczyć ś. (buty ś. drą, bielizna ś. d-e); przen., gęba mi ś. d-e = poziewa; dać s, szczepać, obłuskiwać (d-e ś. drzewo); obdzierać ś. nawzajem, procesować ś., wyzyskiwać ś.; d. ś., d. gardło = krzyczeć, wrzeszczeć: d. ś. dokąd = wdzierać ś., wydzierać ś., rwać ś., cisnąć ś., pchać ś. (wilki drą ś. do owczarni); d. ś. na górę = wdzierać ś., drapać ś., piąć ś., wspinać ś., wdrapywać ś.; przen., d. ś. do zaszczytów = dobijać ś. o nie; w myśl. (o chróścielu) głos wydawać.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.