M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Świerzbieć

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Ś – wykaz haseł
Ś – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Świerzbieć, doznawać świerzbienia, swędzenia; wywoływać, sprawiać świerzbienie: ś-i mię; przen., ś-i mię język = mam ochotę coś powiedzieć, wygadać ś.; ś-i go grzbiet = tak postępuje, że zasłużył na plagi; ś-i mię dłoń = będę odbierał pieniądze; ś-i mię ręka = mam ochotę wybić kogo; ma ś-ące ręce = wszystko zagarnia, przywłaszcza sobie; zęby mię ś-ią = mam apetyt, chrapkę na co.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.