M. Arcta Słownik Staropolski/Wysadzić

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	W – wykaz haseł W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[831]

 Wysadzić, niedok. wysadzać, 1) W. wodę z łożyska = wyprowadzić, odprowadzić; 2) wyrugować, wyprzeć (W. kogo z tronu; wysadzę amantów i sam jej sercem zawładnę); 3) wystawić, nadstawić, narazić (W. swe ciało na działa, na sztych); 4) W. kogo na dostojeństwo, na tron = wywyższyć, wynieść; 5) zrobić wydatnym, wystającym (malarz cieniami, farbami rzeczy wysadza); 6) W. w górę = wzbić się, wznieść się; 7) W. kogo na głupca i t. p. = wykierować, wystrychnąć; W. się, 1) niedok. być wypukłym, wystawać (rzeźba wysadzająca się; litery, z początku ledwie znaczne, wysadzą się z czasem; malarz cieniami); 8) wybić się, wystąpić (złość mu się wysadza na czole); 9) wynieść się, wywyższyć się, wzbić się nad drugich (często się zdradza, kto się wysadza); W. się z czem = szczycić się, chełpić się, pysznić się czemczem.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.