M. Arcta Słownik Staropolski/Usieść

Dodaj linki
Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Antoni Krasnowolski,
Władysław Niedźwiedzki
Tytuł M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca M. Arct
Data wyd. ok. 1920
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło skany na Commons
Inne U – wykaz haseł
U – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku
›››

 Usieść, niedok. usiadać, 1) U. komu na gardle = podbić go sobie; 2) osiąść, osiedlić się gdzie (U. w jakiej miejscowości, na urzędzie; miłość w sercu usiadła = zagościła, zagnieździła się); 2) U. na czem = uwziąć się na co (czart na tem usiadł, aby nas od prawdy odwodzić); 3) ustatkować się, zabastować, dać pokój, spocząć (skończywszy z wrogiem z pokojem usiadł); 4) upaść, utknąć, klapnąć, przepaść (dokazywał pyszałek, aż w końcu usiadł; usiadł na rachunkach = nie mógł się wyliczyć).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=M._Arcta_Słownik_Staropolski/Usieść&oldid=817189”