Krótkie życiorysy polskich bajkopisarzów/Józef Ignacy Kraszewski
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Antologia bajki polskiej |
| Data wydania | 1915 |
| Wydawnictwo | Gebethner i Wolff |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
J. I. Kraszewski, jeden z najpłodniejszych pisarzów na świecie, ur. 1812 r. 28 lipca. Najpierw uczył się w Białej, Lublinie i Świsłoczy. R. 1829 wstąpił na Uniw. Wileński. 1838 roku wyjeżdża na Wołyń, gdzie rozpoczyna pisać powieści. Po stłumieniu powstania musi emigrować do Drezna. Wróciwszy do kraju, tworzy cykl 29 powieści z dziejów ojczystych. (1876—85 r.). 1883 r. spada nań ciężki cios: oskarżony o zdradę stanu, zostaje skazany przez sąd Rzeszy Niemieckiej na 3½ roku twierdzy. Wypuszczony na wolność, dzięki wpływom królowej włoskiej, Kraszewski udaje się do S. Remo, potem do Genewy. Tam um. 19 marca 1887 r.
