Przejdź do zawartości

Ironia (Asnyk)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Uczeni Ironia • Adam Asnyk Marnotrawcom
Uczeni Ironia
Adam Asnyk
Marnotrawcom
ze zbioru Poezye T. 3

Ironia dziwnem jest ziółkiem, co żyje
Łzami i bólem, a śmiechem zakwita;
Na gruzach szczęścia jako bluszcz się wije,
A w jego wieńcach ruina spowita,
Choć krwawe ślady w łonie swojem kryje,
Zawsze uśmiechem przechodzących wita
I własną pustkę i smutek wyszydza —
Przed okiem widza.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Adam Asnyk.