Gry umysłowe/Warcaby

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Antoni Stefański
Tytuł Gry umysłowe
Wydawca Wydawnictwo Dzieł Ludowych K. Miarki
Data wyd. 1899
Miejsce wyd. Mikołów
Źródło Skany na commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
4. „Warcaby“ czyli „Dama.“

Gra w warcaby należy do gier najdawniejszych; w Polsce była bardzo rozpowszechnioną. Wieszcz nasz, śp. Adam Mickiewicz, z upodobaniem grywał w warcaby. Początkowo używano do gry deski z stu polami, dzisiaj używa się zwykle z 64 polami.

Do gry w warcaby zasiadają dwie osoby. Każda z obydwóch grających osób bierze po dwanaście kostek (okrągłych tekturek, które starannie należy wykroić): jedna białe, druga czarne, i nakrywają niemi po trzy rzędy pól czarnych od swej strony, tak że w środku pozostaną dwa rzędy wolne.
Przy grze w warcaby chodzi o to, żeby każda z grających osób starała się przeprowadzić swoje kostki na przeciwległą linię przeciwnika, wybijając kostki jego, a ochraniając ile możności swoje. Przeprowadziwszy kostkę swoją na ostatnią linię przeciwnika, oznacza się ją, przez położenie na nią drugiej kostki tego samego koloru, jako damę. Każda zwykła kostka, nie dama, może tylko o jedno pole się posuwać i to tylko w kierunku ukośnym i tylko po czarnych polach. Zejdą się dwie przeciwne kostki naprzeciw sobie, tak że poza jedną z nich jest pole wolne, wtenczas grający, który jest na pociągnięciu, bije kostkę przeciwnika, t. j. przeskakuje swoją przez kostkę jego (tylko ukośnie przez czarne pole) i stawia swoją na wolnem polu, a bitą, przez którą przeskoczył, odkłada na bok na stół.
Kostkę można posuwać i bić nią tylko naprzód, nigdy wstecz. Tylko dama bije naprzód i wstecz i posuwać nią można przez więcej pól, ale tylko ukosem po polach czarnych. Dama może bić więcej kostek od razu, jeżeli za każdą kostką jest przynajmniej jedno pole wolne.
Jeżeli który z grających zapomniał bić, natenczas kostkę lub damę mu się „dmucha“, t. j. bierze się i odkłada na bok.
Dobrzy gracze zwykle nie „dmuchają“ kostek, lecz zwracają uwagę przeciwnikowi, że bić powinien i w ten sposób do bicia go zmuszają.
Prócz tej gry istnieje jeszcze inny sposób, t. j. grający poddają kostki do bicia. Kto straci wszystkie, wygrywa.


Przykład.
Białe.
Czarne.
3 g — 4 h 
 6 h — 5 g
3 a — 4 b 
 7 g — 6 h
4 b — 5 a 
 6 b — 5 c
2 f — 3 g 
 5 c — 4 b
2 b — 3 a 
 8 h — 7 g
3 a bierze 4 b 
 6 d bierze 5 c
1 a — 2 b 
 4 b — 3 a
3 c — 4 d 
 7 e — 6 d
4 d — 5 e 
 6 d bierze 5 e
3 g bierze 4 f 
 6 f bierze 5 e i 3 e
4 h bierze 5 g i 7 g, zostaje damą 
 7 a — 6 b
1 e bierze 2 f 
 6 b — 5 c
3 g — 8 h 
 7 c — 6 d
2 h — 3 g 
 8 b — 7 a
D. 8 h — 3 c 
 8 f — 7 g
D. 3 c bierze 7 g 
 6 d — 5 e
D. 8 h bierze 5 e i 5 c 
 7 a bierze 6 b
2 d — 3 c 
 8 d — 7 c
1 g — 2 f 
 7 c — 6 d
2 f — 3 e 
 5 e — 4 f
3 c — 4 d i wygrywa.




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Antoni Stefański.