Gondoliera

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Or-Ot
Tytuł	Gondoliera
Pochodzenie	Pieśni; cykl Mozajka
Wydawca	Księgarnia Teodora Paprockiego i S-ki
Data wyd.	1894
Druk	Emil Skiwski
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Gondoliera.

Na modrem niebie
Gwiazdy się palą,
Ucieka w przestrzeń
Fala za falą,
Na wód głębinie
Jasnej i cichej
Łódź chyża płynie
W srebrzystą dal.

Złożyłaś główkę
Na dłoni białej,
Rzewnym uśmiechem
Usta zadrżały.
Piosnka zabrzmiała
Dziwnie stęskniona
I uleciała
Na skrzydłach fal.

I taka cisza
Na morskiej toni,
Tylko twej piosnki
Echo gdzieś dzwoni.
Łódź cicho pruje
Błękitne fale,
A serce snuje
Upojeń nić.

Och, gdyby można
Przez całe wieki
Płynąć w świat cudów
Jasny, daleki,
Przy tobie wiecznie —
O, dziewczę moje! —
Marzyć słonecznie
I cicho śnić!...

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Artur Oppman.