Gdy noc głęboka wszystko uspi...

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Juliusz Słowacki
Tytuł	Gdy noc głęboka wszystko uspi...
Pochodzenie	Dzieła Juliusza Słowackiego tom I
Redaktor	Bronisław Gubrynowicz
Data wydania	1909
Wydawnictwo	Księgarnia W. Gubrynowicza
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: Cały tom I Pobierz jako:
Indeks stron

[235]

GDY NOC GŁĘBOKA WSZYSTKO USPI...

---

Gdy noc głęboka wszystko uspi i oniemi,
Ja ku niebu podniosłszy ducha i słuchanie,
Z rękami wzniesionemi na słońca spotkanie
Lecę — bym był oswiecon ogniami złotemi.

Podemną noc i smutek — albo sen na ziemi,        5
A tam już gdzieś nad Polską swieci zorzy pręga,
I chłopek swoje woły do pługa zaprzęga,
Modli się. — Ja się modlę z niemi i nad niemi.

Tysiące gwiazd nademną na błękitach swieci,
Czasem ta, w którą oczy głęboko utopię,        10
Zerwie się i do Polski jak anioł poleci;

Wtenczas we mnie ta wiara — co w litewskim chłopie,
Że modlitwa w niebiosach tak jak anioł kopie,
A czasem ziarno ducha wrzuci i zanieci.

---

 

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Juliusz Słowacki.