Fin de siècle/Pour passer le temps

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Astarot
Tytuł Pour passer le temps
Pochodzenie Fin de siècle
Wydawca Karol Wachtl
Data wyd. 1899
Miejsce wyd. Łódź
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
POUR PASSER LE TEMPS.

Z pewnego balu oto są
Rozmowy podsłuchane...
Uważnie podchwyciłem w lot
Ciekawą zdań wymianę:

— »Nowy stosunek hrabia ma.
— Z kim? — Zaraz ci ujawnię.
— Jak z prawą żoną żyje też...
— Ach! wcale niepoprawnie!

— Toż ich widziano tête à tête,
Gdy kładła mu na ramię
Główkę. — Dziwnego cóż w tem jest:
Czasem niewierność łamie.

Żona do chłopców... mąż do kart...
Grą w karty jest małżeństwo;
Lecz, by mąż wszystkie lewy brał,
Jest to niepodobieństwo.


POUR PASSER LE TEMPS.


— Przesadzasz! lecz to prawdą jest,
Co złe języki plotą,
Po trzech kołyskach świeże ma
W obrączce ślubnej złoto.

— Nie zdradzę męża, rzekła mi,
Za nic. — Tak gorączkowo?!
— Kobiety nie są w razie tym
Kapryśne, daję słowo!

— Dla mnie powietrzem, rzekła, są
Mężczyźni. — Znam jej życie!
Z powietrza zmiany, zdrowie jej,
Korzysta należycie!

— Gdy ją otoczy mężczyzn rój,
Patrz, jak się rozpromienia:
Kto z nią w stosunek wejdzie, nic
Już niema do życzenia.

— Mówią na mieście, że pan Iks
Był u niej w budoarze
I że ich właśnie zastał mąż,
Kiedy gruchali w parze.

— I że z uśmiechem słodkim rzekł:
»Niegdyś biblijną powieść
Słyszałem i jej prawdę mi
Napróżno chciano dowieść...


Dziś widzę zaś, że z resztek mych
Żona dla całej zgrai
Ma pokarm!... lecz się, pani, strzeż
Magnatów i lokai...

Z tego się skandal rodzi w lot...
Choć wiem, że krew nie woda,
Lecz na skandale nie waż się...
Na całą resztę — zgoda!«

Prawda! Lecz nie uwierzy nikt,
Jeśli to dodam komu,
Że pastwą świegocących dam
Jest... sama pani domu.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Karol Wachtl.