Fiat i vivat!
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Fiat i vivat! |
| Podtytuł | Do Teofila Lenartowicza |
| Pochodzenie | Dzieła Cyprjana Norwida |
| Redaktor | Tadeusz Pini |
| Wydawca | Spółka Wydawnicza „Parnas Polski” |
| Data wyd. | 1934 |
| Druk | W. L. Anczyc i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
FIAT I VIVAT![1].
1.
I Mojżesz nawet (a taki wielmożny!)
Na jednem fiat przestać był ostrożny,
W zwierciadeł dziesięć złamawszy promienie,
By jako włócznie nie spadły febowe[2],
Świadom, że lilja polna ma korzenie
I że wyścigać nie przyszedł Jehowę.
2.
A cóż już mówić i o kim?
3.
Skonanie,
Skończenie, najmniej nie będąc ukazem
W «amen» swem przecież dwójznaczy zarazem,
Bezosobistem czyniąc: «Niech się stanie!»
1856 kwietnia.
